Reprezentacja Indii w piłce nożnej została powołana do życia w 1937 roku, gdy kraj ten był kolonią Wielkiej Brytanii, ale dopiero po uzyskaniu niepodległości w 1948 została przyjęta do FIFA i od tej chwili mecze Indii uważa się za oficjalne.

W dwa lata po przyjęciu reprezentacja po raz pierwszy brała udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata (1950). Co więcej, jej grupowi rywale – Mjanma, Indonezja i Filipiny – wycofali się z rozgrywek jeszcze przed rozpoczęciem eliminacji, co dawało Indiom automatyczny awans bez rozgrywania jakiegokolwiek meczu. Ostatecznie jednak Indie również zrezygnowały z udziału w mistrzostwach po nakazie FIFA, by wszyscy piłkarze nosili sportowe buty (niektórzy z indyjskich zawodników chcieli grać boso). Do Brazylii na finały MŚ nie pojechała więc żadna drużyna z Azji, a od tamtej pory Indie nigdy nie zdołały uzyskać kwalifikacji na mundial.

Do tej pory największym sukcesem indyjskiej kadry jest drugie miejsce w Pucharze Azji wywalczone w 1964 roku, gdy uległa ona jedynie reprezentacji gospodarzy tego turnieju, Izraelowi.

Reprezentacja Indii zajęła czwarte miejsce na Igrzyskach olimpijskich w 1956 roku, brała także udział w olimpiadach w 1948, 1952 i ostatni raz w 1960.

Ostatnim selekcjonerem reprezentacji Indii był Stephen Constantine, który zrezygnował po Pucharze Azji 2019.

Indyjska drużyna piłkarska, znana jako Indie, jest drużyną piłkarską reprezentującą Indie w międzynarodowych rozgrywkach piłkarskich. Jest ona kontrolowana przez Wszecheindiańską Federację Piłki Nożnej (AIFF) i jest członkiem Konfederacji Piłkarskiej Azji (AFC) oraz Federacji Międzynarodowych Związków Piłki Nożnej (FIFA). Indie nigdy nie zakwalifikowały się do finałów mistrzostw świata FIFA, ale wystąpiły na Pucharze Azji dziewięciokrotnie.