Wikipedia - Chinese Super League

Chinese Football Association Super League (chiń. upr. 中国足球协会超级联赛; chiń. trad. 國足球協會超級聯賽; pinyin Zhōngguó Zúqiú Xiéhuì Chāojí Liánsài), bardziej znana jako Chinese Super League (中超联赛) lub CSL – najwyższa liga piłkarska w Chinach zarządzana przez Chiński Związek Piłki Nożnej.

Chinese Super League powstała w roku 2004 jako następca poprzedniej najwyższej klasy rozgrywkowej w Chinach, Chinese Football Association Jia A League (nie mylić z Chinese Football Association Jia League, która jest drugą zaraz po CSL ligą piłkarską w Chinach).

W inauguracyjnym sezonie liga ta liczyła 12 zespołów, zaś obecnie jest ich 16. Tytuł mistrza zdobyło dotychczas sześć klubów: Shenzhen Jianlibao, Dalian Shide, Shandong Luneng, Changchun Yatai, Beijing Guo’an i Guangzhou Evergrande. Obecnym mistrzem Super League jest Shandong Taishan.

Przez pierwsze dwa sezony nie było degradacji do niższej ligi w celu powiększenia ligi. Pierwszym spadkowiczem z CSL był Chongqing Lifan, który w sezonie 2006 zajął ostatnie miejsce w tabeli.

Chińska Super Liga (chiń. 中国足球超级联赛, pinyin: Zhōngguó Zúqiú Chāojí Liánsài) – najwyższa klasa rozgrywkowa piłki nożnej w Chinach, powstała w 2004 roku. Na przestrzeni lat zmieniała swoje nazewnictwo, by od 2015 roku być rozgrywaną jako Chinese Super League. Do sezonu 2019 w lidze występowało 16 drużyn, jednak od sezonu 2020 rozgrywki toczą się już między 16 zespołami – po awansie Taizhou Yuanda i Qingdao Yellow Sea. Ogółem w Chinese Super League wystąpiło 30 klubów. W rozgrywkach biorą udział także zespoły rezerw należące do klubów z Chinese Super League. Najbardziej utytułowanym klubem jest Guangzhou Evergrande, który zdobył osiem tytułów mistrza.