Mistrzostwa Panamerykańskie U21 w Piłce Ręcznej
Mistrzostwa Panamerykańskie U21 w Piłce Ręcznej to międzynarodowe rozgrywki piłki ręcznej dla męskich i żeńskich drużyn narodowych do lat 21 z krajów należących do Panamerykańskiej Federacji Piłki Ręcznej (PATHF). Turniej odbywa się co dwa lata i służy jako kwalifikacja do Mistrzostw Świata U21 w Piłce Ręcznej.
Historia
Pierwsze Mistrzostwa Panamerykańskie U21 w Piłce Ręcznej odbyły się w 1993 roku w Mar del Plata w Argentynie. W turnieju wzięło udział pięć drużyn męskich i pięć drużyn żeńskich. Od tego czasu turniej odbywa się regularnie co dwa lata.
Format
W turnieju biorą udział najlepsze drużyny narodowe U21 zrzeszone w PATHF. Drużyny są podzielone na grupy, w których grają systemem każdy z każdym. Najlepsze drużyny z każdej grupy awansują do fazy pucharowej, w której rywalizują o medale.
Zwycięzcy
Najbardziej utytułowaną drużyną w historii Mistrzostw Panamerykańskich U21 w Piłce Ręcznej jest Brazylia, która zdobyła 12 tytułów mistrzowskich (6 wśród mężczyzn i 6 wśród kobiet). Innymi zwycięzcami turnieju były Argentyna, Kuba, Chile i Stany Zjednoczone.
Znaczenie
Mistrzostwa Panamerykańskie U21 w Piłce Ręcznej są ważnym turniejem dla rozwoju tej dyscypliny w regionie panamerykańskim. Turniej zapewnia młodym zawodnikom możliwość rywalizacji na międzynarodowym poziomie i przygotowania się do przyszłych wyzwań na poziomie seniorskim.